Οι απολυμένοι των Metropolis διερωτώνται «πως είναι δυνατόν ένας επιχειρηματίας που ισχυρίζεται ότι δεν έχει χρήματα να πληρώσει τα οφειλόμενα σε εργαζόμενους, που δούλευαν σαν τα σκυλιά για να γεμίζουν τα ταμεία του, να αναλαμβάνει τη διοργάνωση πανάκριβων εκδηλώσεων, όπως αυτή της Eurovision, προφανώς με το αζημίωτο»...
Η ανακοίνωση - καταγγελία αναφέρεται και στις δισκογραφικές εταιρείες «Panic Records» και «Platinum Records», στις οποίες -κατά διαβολική σύμπτωση- ανήκουν και οι 4 υποψήφιοι που θα.. συμμετάσχουν στον ελληνικό τελικό. Και οι δύο δισκογραφικές -κατά μία ακόμη διαβολικότερη σύμπτωση- ανήκουν στον Πάρη Κασιδόκωστα, ο οποίος σύμφωνα με πληθώρα δημοσιευμάτων τον τελευταίο καιρό ενδιαφέρεται να εξαγοράσει τον όμιλο MAD. Αν δεν τον έχει εξαγοράσει ήδη…
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της καταγγελίας των απολυμένων στα Metropolis:
Τρία ερωτήματα για ένα σκάνδαλο ζητούν απαντήσεις
Με έκπληξη, μα και με αγανάκτηση, πληροφορηθήκαμε ότι το Δ.Σ. της ΕΡΤ αποφάσισε να δώσει με απευθείας ανάθεση στο μουσικό κανάλι MAD TV του επιχειρηματία Ανδρέα Κουρή την παραγωγή του ελληνικού τελικού για την επιλογή του τραγουδιού που θα εκπροσωπήσει τη χώρα μας στον φετινό διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision. Κι ακόμη, ότι το MAD TV θα αναλάβει να καλύψει και όλα τα έξοδα της ελληνικής συμμετοχής.
Έτσι, μετά τη διοργάνωση των βραβείων MAD, ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής συνεχίζει ακάθεκτος να διοργανώνει πανάκριβες φιέστες, προκειμένου να πλουτίσει περισσότερο, την ώρα που εμείς -οι απολυμένοι των καταστημάτων Metropolis- εξακολουθούμε να παραμένουμε απλήρωτοι, αφού αρνείται να μας καταβάλλει τους οφειλόμενους μισθούς και τις αποζημιώσεις μας. Και καθώς βυθιζόμαστε στο τέλμα της ανεργίας στην οποία μας έριξε.
ΕΡΩΤΗΜΑ 1ο: Πως είναι δυνατόν ένας επιχειρηματίας που ισχυρίζεται ότι δεν έχει χρήματα να πληρώσει τα οφειλόμενα σε εργαζόμενους, που δούλευαν σαν τα σκυλιά για να γεμίζουν τα ταμεία του, να αναλαμβάνει τη διοργάνωση πανάκριβων εκδηλώσεων, όπως αυτή της Eurovision, προφανώς με το αζημίωτο;
Όπως πληροφορούμαστε από σχετικό δελτίο τύπου, το Δ.Σ. της ΕΡΤ κατέληξε σε αυτή την απόφαση ύστερα από άκαρπες επαφές που είχε με τις δισκογραφικές εταιρίες προκειμένου να χορηγήσουν τον «θεσμό» ώστε να διοργανωθεί και φέτος, όπως και μέχρι σήμερα, από τη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση. Μη βρίσκοντας, λοιπόν, τους παραδοσιακούς «ευεργέτες» και «με στόχο τη διασφάλιση των συμφερόντων της» (όπως αναφέρεται στο ίδιο δελτίο τύπου) η ΕΡΤ ανακάλυψε ένα νέο σωτήρα!
Έτσι, αυτό που ένας γιγαντιαίος και έμπειρος κρατικός οργανισμός δεν μπόρεσε να κάνει (επικαλούμενος ανικανότητα), το κατάφερε -και μάλιστα μέσα σε μηδαμινό χρονικό διάστημα- ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής με το MAD, ο οποίος βρήκε τους καταλληλότερους χορηγούς για να «ελεήσουν» τη φετινή διοργάνωση: τις δισκογραφικές εταιρείες «Panic Records» και «Platinum Records», στις οποίες -κατά διαβολική σύμπτωση- ανήκουν και οι 4 υποψήφιοι που θα συμμετάσχουν στον ελληνικό τελικό. Και -κατά μία ακόμη διαβολικότερη σύμπτωση- οι δύο δισκογραφικές ανήκουν στον Πάρη Κασιδόκωστα, ο οποίος σύμφωνα με πληθώρα δημοσιευμάτων τον τελευταίο καιρό ενδιαφέρεται να εξαγοράσει τον όμιλο MAD. Αν δεν τον έχει εξαγοράσει ήδη…
ΕΡΩΤΗΜΑ 2ο: Πως είναι δυνατόν η ΕΡΤ να εκχωρεί ένα από τα εμπορικότερα προϊόντα της σε ένα ιδιώτη και μάλιστα δωρεάν, πως είναι δυνατόν το MAD να μπορεί να βρει χορηγούς και η ΕΡΤ από μόνη της να μην μπορεί να το κάνει, μα, κυρίως, πως είναι δυνατόν η κρατική ΕΡΤ να προχωράει σε μια τέτοια συμφωνία με έναν επιχειρηματία για τον οποίο, εδώ και καιρό, βουίζει ολόκληρη η αγορά για τις τεράστιες οφειλές του προς το Δημόσιο, τους εργαζόμενους και πληθώρα άλλων πιστωτών; Ποιες εγγυήσεις υπάρχουν για την τήρηση αυτής της κεκλεισμένων θυρών συμφωνίας;
Ως εργαζόμενοι στη μουσική βιομηχανία, γνωρίζουμε από πρώτο χέρι ότι ο διαγωνισμός της Eurovision δεν ανέδειξε ποτέ το ποιοτικό ελληνικό τραγούδι. Οι συμμετέχοντες σε αυτόν ήταν και παραμένουν κατασκευάσματα των δισκογραφικών εταιρειών και του star system, ενώ αυτός καθαυτός ο διαγωνισμός αποτελεί μια χυδαία αποθέωση της γκλαμουριάς. Εντούτοις, η κρατική ραδιοτηλεόραση καταβάλλει, καταρχήν, την ταρίφα των 100.000 ευρώ για τη συμμετοχή της χώρας μας στο διαγωνισμό, προφανώς ακολουθώντας την τακτική της προσφοράς του… «άρτου και θεάματος».
ΕΡΩΤΗΜΑ 3ο: Πως είναι δυνατόν η ΕΡΤ, σε μια εποχή που οι εργαζόμενοι στη χώρα μας ασφυκτιούν από την εφαρμογή των σκληρών μέτρων λιτότητας, να αποφασίζει τη συμμετοχή σε έναν τέτοιο πολυδάπανο διαγωνισμό; Συν τοις άλλοις, χαρίζοντας εν λευκώ μεγάλο τμήμα των κερδών -εφόσον και εάν προκύψουν- σε έναν αφερέγγυο ιδιώτη επιχειρηματία;
Απολυμένοι/ες στα καταστήματα Metropolis
