Το Καράβι λοιπόν παραμένει δεμένο στην προβλήτα. Τα κύματα λυσσομανούν ενώ οι άνεμοι έρχονται κατά ριπάς με σφοδρότατη ένταση και το κτυπούν πάνω στην προβλήτα λες και το ζηλεύουν λες και πρέπει πάσει θυσία να το βυθίσουν. Αυτό όμως είπαμε είναι γερό σκαρί και αντέχει, ακόμα. Τα άλλα
πλοία που είναι στο λιμάνι, όχι πολλά δύο τρία, φαντάζουν πιο μεγάλα όμως αν τα προσέξει κανείς με προσοχή, είναι από ανακατασκευή και μόλις δυναμώσει και άλλο ο καιρός, το πιθανότερο είναι να βυθιστούν αύτανδρα, τα άλλα πλοία έχουν ήδη βυθιστεί, ένω κάποια άλλα έχουν γύρει επικίνδυνα, έτοιμα και αυτά να βυθιστούν. Το πλοίο όμως της ιστορίας μας δείχνει να αντέχει. Βεβαίως η ένταση και οι τσακωμοί των αξιωματικών έχει μεταφερθεί και στους επιβάτες. Οι σκάλες του πλοίου, όσο αυτό είναι δεμένο παραμένουν κατεβασμένες και πάνε και έρχονται σαν τραμπάλες. Παρ΄ όλα αυτά κόσμος ανεβοκατεβαίνει. Άλλοι είναι θυμωμένοι άλλοι είναι τρομοκρατημένοι και έχουν πάρει την απόφαση να κατέβουν. Ξεκινώντας όμως κάπου στη μέση της σκάλας το ξανασκέπτονται και επιστρέφουν στο κατάστρωμα. Άλλοι πάλι προερχόμενοι από τα άλλα καράβια που βούλιαξαν κάνουν να ανέβουν, όμως και αυτοί κάπου στην μέση της σκάλας το ξανασκέπτονται και ξανακατεβαίνουν για να πάνε στα άλλα καράβια που φαντάζουν μεγαλύτερα. Άλλοι πάλι κατεβαίνουν έτσι ή αλλιώς και άλλοι πάλι ανεβαίνουν έτσι ή αλλιώς. Με λίγα λόγια παρά την σφοδρή κακοκαιρία, κόσμος πάει και έρχεται. Είπαμε το πλοίο παρά την ταλαιπωρία του φαντάζει ακόμα δυνατό, επιβλητικό και σίγουρο. Στα άλλα πλοία που φαντάζουν μεγαλύτερα, οι καπετάνιοι με τους αξιωματικούς τους συνέχεια συσκέπτωντανι πως θα καταστήσουν αυτό το υπέροχο πλοίο ακέφαλο ή πως θα προξενήσουν ανταρσία ώστε τελικά το πλοίο να βουλιάξει. Επίσης ξέχασα να σας πω πως μέσα στο λαμπερό και αξιοζήλευτο πλοίο έχουν παρεισφρήσει επιβάτες και αξιωματικοί χωρίς τις στολές τους, των άλλων πλοίων με σκοπό να πείσουν τους επιβάτες του εν λόγω πλοίου να το εγκαταλείψουν. Κάποιοι πείθονται και φεύγουν. Κάποιοι το εμπιστεύονται και μένουν διαλαλώντας ότι εμείς θα φύγουμε μόνο μαζί με το πλοίο και με κανένα άλλο, όποια και αν είναι η κατάληξη. Κάποια ΜΜΕ που λένε και τον καιρό παρομοιάζουν το εν λόγω πλοίο με τον Τιτανικό. Ο Τιτανικός όμως βούλιαξε εν πλώ και χωρίς τρικυμία. Το συγκεκριμμένο όμως πλοίο παραμένει δεμένο στην προβλήτα με τον γόρδιο δεσμό που φρόντισαν οι μούτσοι να το δέσουν. Επιβάλετε λοιπόν να κοπούν τα σκοινιά από τους κάβους ώστε να σωθεί ο κόσμος καθώς επίσης να αποδείξει αυτό που είναι, δηλ. ότι αντέχει και στις πιο σφοδρές τρικυμίες. Πρέπει απαραίτητα το πλοίο να ξεκινήσει έστω και αν ο καιρός εξελιχθεί σε τυφώνα. Για να το αποδείξει όμως αυτό πρέπει να βγει στο πέλαγος. Όσο παραμένει δεμένο κινδυνεύει να βουλιάξει όπως τα άλλα παρ΄ότι είναι από γερό σκαρί, γιατί τα λυσσασμένα κύματα το κτυπούν χωρίς κανένα έλεος πάνω στην προβλήτα.
Καθώς λοιπόν το πλοίο χτυπιέται ανελέητα πάνω στη προβλήτα ο θόρυβος και οι τριγμοί είναι φρικιαστικοί. Ο περισσότερο κόσμος έχει τρομοκρατηθεί, αλλά οι αξιωματικοί συνεχίζουν να τσακώνονται. Μέσα στον τσακωμό όμως ο πανικός φουντώνει. Και όπως βεβαίως λέει και η παροιμία, Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται.
Η ιστορία συνεχίζεται
Το κείμενο είναι φανταστικό. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά γεγονότα είναι απλή σύμπτωση.
Σπύρος Καμπιώτης
Καθηγητής, πειραματικός ερευνητής, συγγραφέας
